1. Vuruş, zərbə.
// Vurma.
2. dan. İflic, beyinə qan vurma.
3. məc. Afət, bəla.
is. qram. Kəlmədə müəyyən səsin (səslinin) ucalması və bunun üçün o səsin və ya hərfin üzərinə qoyulan işarə
Tam oxu »1 сущ. лингв. ударение. Vurğu işarəsi знак ударения, dinamik vurğu динамическое ударение, məntiqi vurğu логическое ударение, sabit vurğu неподвижное у
Tam oxu »I. i. dilç. stress, accent; məc. emphasis; məntiqi ~ logical stress; qüvvətli ~ acute stress / accent; zəif ~ grave stress / accent; ~ qoymaq to stres
Tam oxu »сущ. грам. ударение (гафуна са слог эцяна, амайбурулай жизви кӀевиз лугьун; гьа гьарфунин винел эцигдай ишара)
Tam oxu »is. dilç. accentuation f ; accent m ; məc. emphase f ; məntiqi ~ accent d’insistance ; accent logique ; qüvvətli ~ accent tonique (və ya aigu) ; zəif
Tam oxu »VURĞU I is. Döyünmə, vurma. Bir əsər yaranır hər düşüncədən; Hər qəlb vurğusunun öz mənası var (S.Vurğun)
Tam oxu »