VURAĞAN

sif.
1. Buynuzla, yaxud təpiklə vurmaq xasiyyəti olan. Vurağan inək. Vurağan keçi. Vurağan at.
2. Sancan.
Piri kişi bir pətəyə çatdıqda dedi: – Bu pətəyin arıları çox vurağandırlar.
Bunlardan özünüzü gözləyin. S.S.Axundov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • VURAĞAN sancan

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • VURAĞAN VURAĞAN – DİNC Vurağan öküzə Allah buynuz verməz (Ata. sözü); Məhəmmədhəsən əmi dinc adamdır (C.Məmmədquluzadə)
VUR-TUT
VURAĞANLIQ

Digər lüğətlərdə

блок-ко́рпус десятиле́тний компе́ндий легко... навезти́ отсе́к пересу́живание прави́тельство сноповяза́льщик комплектова́ние оре́шница перевёртываться промтова́рный свина́рь co-operation maxillary Prague School scarifier sou waggon агломерат депозит пролетарка пропорция шарашкин