VURAĞAN
прил. 1. ядай, крчарив ва я кӀурув ядай хесет квай; vurağan qoç ядай гьер; vurağan inək ядай ккал; 2. кӀур гудай (мес. чӀижер).
sif. qui donne des coups de corne, qui corne ; ~ inək la vache qui corne ; bu inək ~dır cette vache aime (à) corner ◊ ata
Tam oxu »s. butting, given to butting, apt to butt; ~ inək butting cow; Bu inək vurağandır. This cow is given to butting; ◊ Vurağan inəyə / qoça Allah buynuz v
Tam oxu »VURAĞAN – DİNC Vurağan öküzə Allah buynuz verməz (Ata. sözü); Məhəmmədhəsən əmi dinc adamdır (C.Məmmədquluzadə)
Tam oxu »прил. 1. бодливый. Vurağan inək бодливая корова 2. жалящий. Vurağan arılar жалящие пчёлы
Tam oxu »sif. 1. Buynuzla, yaxud təpiklə vurmaq xasiyyəti olan. Vurağan inək. Vurağan keçi. Vurağan at. 2. Sancan
Tam oxu »