VURAĞAN

sif.
1. Buynuzla, yaxud təpiklə vurmaq xasiyyəti olan. Vurağan inək. Vurağan keçi. Vurağan at.
2. Sancan.
Piri kişi bir pətəyə çatdıqda dedi: – Bu pətəyin arıları çox vurağandırlar.
Bunlardan özünüzü gözləyin. S.S.Axundov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • VURAĞAN sancan

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • VURAĞAN VURAĞAN – DİNC Vurağan öküzə Allah buynuz verməz (Ata. sözü); Məhəmmədhəsən əmi dinc adamdır (C.Məmmədquluzadə)
VUR-TUT
VURAĞANLIQ

Digər lüğətlərdə

водевили́ст го́дность дома́чиваться ле́нинец моджахи́дский осветли́тель панибра́тствовать потури́ть приуготовле́ние воздыха́ние коко́совый несеме́йный последняя спи́ца в колеснице ректификова́ться сава́нна гладить плавать -oriented act of grace diaphragmatic integrated activity outlying trouser suit vainglorious старомодность