VURAĞAN

sif.
1. Buynuzla, yaxud təpiklə vurmaq xasiyyəti olan. Vurağan inək. Vurağan keçi. Vurağan at.
2. Sancan.
Piri kişi bir pətəyə çatdıqda dedi: – Bu pətəyin arıları çox vurağandırlar.
Bunlardan özünüzü gözləyin. S.S.Axundov.

Синонимы

  • VURAĞAN sancan

Антонимы

  • VURAĞAN VURAĞAN – DİNC Vurağan öküzə Allah buynuz verməz (Ata. sözü); Məhəmmədhəsən əmi dinc adamdır (C.Məmmədquluzadə)
VUR-TUT
VURAĞANLIQ

Значение слова в других словарях

...си́льный блатня́жка варе́ник изру́бленный сахарофи́льный ходя́чий хронометри́ровать вы́мчаться засу́шиваться копоше́ние любоде́ица попры́гивать проимпе́рский реми́зиться строп цы́пка ясты́к penteconter round-up wonder-working длинноты лицеприятие сенсационный утоление эдикт