VÜKƏLA’
ə. «vəkil» c. 1) vəkillər; 2) nümayəndələr.
[ər. “vəkil” söz. cəmi] куьгьн. гз. векилар.
[ər. “vəkil” sözünün cəmi] köhn. Vəkillər
vükəla