VÜQU

[ ər. ] köhn. Vaqe olma, baş vermə.
Hadisati-mütənəvviənin vüquundan sonra, Məhəmməd şah Səfəvi səltənəti öz oğlu Şah Abbasi-Əvvələ təslim etdi. M.F.Axundzadə.
Bir qadın da … ətrafında vüqu bulan hər bir şeyə gözaltı baxıb diqqət yetirirdi. B.Talıblı.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • VÜQU vüqu bax əhvalat
VÜQARSIZLIQ
VÜQUAT

Digər lüğətlərdə

выреза́ние квасцы́ куде́литься левоцентри́стский на ве́тер неполнопра́вный перегу́л перекли́киваться плева́льница вовсю́ ме́трика обсту́кивание подрумие шивера birr bolograph means test multisensory pyrotechnic unsalted untune прилежный раскроить травма уранинит