VÜSUL

is. [ ər. ] Çatma, yetişmə, varma.
Şiraz tənbəkisi göndərdim, vüsulundan məni xəbərdar eylə. M.F.Axundzadə.

□ Vüsul olmaq – çatmaq, yetişmək, varmaq, varid olmaq.
[Fəxrəddin:] Çox yaxşı, tənək çubuqları da ki vüsul oldu. N.Vəzirov.
[Nəcəf bəy:] Bəradərim Nəcəf! Kağız yazıb Cavadnan göndərmişdin, gəldi, vüsul oldu. Ə.Haqverdiyev.
[Hacı:] Hacı Kazım Ələmşahova göndərdiyiniz kağız və pul qəpiyinə qədər gəlib vüsul oldu. S.Rəhimov.

VÜSUQ
VÜZƏRA

Значение слова в других словарях

мандолини́ст межсортово́й пе́йджинг подкали́ться распа́шка расшеве́ливание саксо́нец шлюп эска́рповый водово́з некру́пный патроне́сса пиала публи́чное право скре́щивать полок desinence field engineer flexi- inheritor patent law weaselly гидро- прабабушка радиология