vebal
[ər.] сущ. куьгьн. гунагь, жавабдегьвал, жавабдарвал.
ə. 1) günah, təqsir, babal; 2) cavabdehlik; 3) ağırlıq, çətinlik
vəbal bax günah
сущ. устар. грех
is. [ər.] köhn. Günah, məsuliyyət; babal. [Şəhrəbanı xanım:] Bunun vəbalı olsun Parij qızlarının, gəlinlərinin boynuna ki, … xalqı azdırıb yoldan çıxa