// Yersiz qorxu, vahimə, şübhə.
Gözü qəmzən gəlib can qəsdinə, amma budur vəhmim; Düşə nahəq yerə qanlar iki sərdar arasında.
Allah, Allah, nədir bu tufanlar? Az qalır vəhmdən çıxa canlar.
□ Vəhm etmək – qorxmaq, ehtiyat etmək.
Vəhm etdi ki, olsa yarə vasil; Nöqsan ola canü cahə hasil.