VƏHMƏ
кил. vahimə; vəhmə basmaq кил. vahimə (vahimə basmaq); vəhmə düşmək кил. vahimə (vahiməyə düşmək); vəhmə salmaq кил. vahimə (vahiməyə salmaq).
VƏHM(Ə) ə. 1) qorxu, vahimə, təhlükə; 2) şübhə, tərəddüd; 3) əsassız fikir, batil fikir
Tam oxu »bax vahimə. Meşənin vəhməsi Pəri xanımı götürdü. Ürəyinə qorxu düşüb çıxdı çinar ağacına. (Nağıl). □ Vəhmə basmaq – bax vahimə basmaq (götürmək, bürüm
Tam oxu »