VƏHŞƏT
\[ər.\] сущ. 1. вагьшивал, медениятсузвал; 2. кичӀ, кичӀевал, дегьшет; тек амукьдамаз ччанда гьатдай кичӀ, вилерикай карагун (кичӀе жедай затӀар); vəhşət etmək (eləmək) кичӀе хьун, рикӀ аватун, дегьшетдиз атун; 3. теквал, гъамлувал.
is. férocité f, cruauté f, sauvagerie f ; horreur f, terreur f (dəhşət) ; peur f (qorxu) ; frousse f, trac m, trouille f fam, crainte f ; frayeur f, é
Tam oxu »ə. 1) xəlvət yerdə duyulan qorxu; vahimə; 2) qorxma, hürkmə; 3) təklik, tənhalıq, yalqızlıq; 3) vəhşilik, yırtıcılıq
Tam oxu »i. wildness, savagery; ~ə salmaq / gətirmək to terrify (d.), to horrify (d.); ~ə gəlmək to get* frightened / terrified; ~ə gətirilmək to be* terrified
Tam oxu »VƏHŞƏT – SEVİNC Hamının üzündə vəhşət, iztirab və qorxu əlaməti görünür (A.Makulu); Heç olmasa öz atasına bu qoca vaxtında sevinc və təsəlli gətirirdi
Tam oxu »сущ. 1. дикость, одичание 2. страх. Vəhşət vermək наводить, навести ужас, страх на кого-л. 3. одиночество
Tam oxu »is. [ər.] 1. Vəhşilik, mədəniyyətsizlik. [Məşədi bəy:] Yəqin sənin də bacın vəhşilərlə pəncələşməkdən yorulub, özünü yandırıb
Tam oxu »