VƏRDİŞLİ
прил. привычный, имеющий обыкновение; с навыком
VƏRDİŞLİ (bir şeyə vərdiş etmiş) [Yılmar:] Taxılın içində bitən alağa oxşayan Behbud lələnin sözünün başına ip salmayın
Tam oxu »sif. Vərdişi olan, vərdiş əldə etmiş, bir şeyə adət etmiş; təcrübəli. // Vərdiş etmiş, adət etmiş
Tam oxu »