VƏSATƏT

is. [ ər. ] köhn. rəs. Arada vasitə olma; vasitəçilik, araçılıq, miyançılıq; rəsmi xahiş.
Vəsatət istəyirəm qəhrə getmiş eşqin üçün; Necə ki, tövbəni rind sındırar rizası ilə. Şəhriyar.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • VƏSATƏT 1. VƏSATƏT, RƏSMİ XAHİŞ 2. vəsatət bax vasitəçilik

Etimologiya

  • VƏSATƏT Ərəbcə vasitə sözü ilə qohumdur, “vasitəçilik” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
VƏSAİTLİ
VƏSƏT

Digər lüğətlərdə

дво́ечный зачёсываться незапа́мятный неподде́льно пласт бесшо́вный дели́ть нечего запята́я нацме́н отреши́ться отъе́здиться Женева ancien régime annoyance capriccio Erinnic head end insect octane value ostraka pilot plant saw-wort strong man вскользь новый