XAR1 ƏRƏB

Tikan. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)

Çənlibeldə qar görünür,

Güllər mənə xar görünür,

Günüm ahü zar görünür,

Bir qaydıma qalan yoxdu.

                       (“Eyvazın Çənlibelə gətirilməyi”)

                 *

Gülü tapşurdular xara,

Cigər oldu hazar para,

Nə göz tikmisən Nigara,

Firəng oğlu, firəng oğlu?

                         (Paris nüsxəsi, 5-ci məclis)

Zəlil, etibarsız. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)

Dəlilərim, bu gün dava günüdü,

Atlanın, yaradan bizə yar olsun!

Mərd igidlər yarasından bəllidi,

Namərdləri qoy tər bassın, xar olsun!

                            (“Koroğlunun Dərbənd səfəri”)