XATƏM
möhür, damğa; üzük; sonuncu, axırıncı; son.
[ər.] сущ. хатам, (лап) эхиримжи; ** Adəmdən xatəmə Адемалай хатемал кьван, дуьнья арадал атайдалай къениндалди; са чӀавузни, са вахтундани
Полностью »is. [ər.] Sonuncu, axırıncı, ən sonuncu. ◊ Adəmdən xatəmə – dünyanın əmələ gəlməsindən bu günə kimi; heç vaxt, heç zaman
Полностью »is. [ər.] klas. 1. Üzük. Barmağında xatəm, guşində tənə; Gireh-gireh zülfün tökə gərdənə. M.P.Vaqif. Barmağında xatəm, belində kəmər; Telində güşvarə,
Полностью »