xeyirsöyləməz
xeyirsöyləməz
sif. Ağzını pisliyə açan, ağzına heç bir xeyir söz, xeyirxahlıq gəlməyən, nəhs danışan. Vardı bir xeyirsöyləməz nadan; Dilinə xeyir gəlməyib bir an
Полностью »I прил. злоречивый, злоязычный (склонный говорить зло) II сущ. злоязычник, злоязычница
Полностью »