XİRQƏ

is. [ ər. ] köhn.
1. Cübbənin altından geyilən içi pambıqlı qısa geyim.
Əfğan çəkib etdi xirqəsin çak; Səhralərə düşdü zarü qəmnak. Füzuli.
[Şah:] Bir yandan da ədavətin kəsrətindən xirqəmin altında bıçaq tutub bu xalıları doğrayırdım. Ə.Haqverdiyev.
…Vaqif isti kürkünü soyundu, nökərlərdən biri onun çiyninə zoğalı çuxasının üstündən samur xəzli ipək xirqə saldı, sonra içəri girdi. Çəmənzəminli.

2. Dərvişlərin geydikləri uzun üst paltar.
Qurbani qurbandı şahın dərinə; Dərviş bilmir xirqə nədi, dəri nə? Qurbani”.

XİRİDAR
XİRTDƏK

Digər lüğətlərdə

брете́льки возводи́ться глобали́ст джем-се́шен оса́ливать прека́рий протопо́пица стоя́лый фраки́йцы челяди́нка белота́л разноэта́жный шустка colossal oil nut passional trias washstrake weighty мотивировка надпочечный плакать противоречие пылесос цифра