– [Fərman] həm yaraşıqlı, həm bacarıqlı, həm də xoşxasiyyət adamdı.
O, mehriban, gülərüzlü; Xoşxasiyyət bir nənədir.
Ələddinin həyat yoldaşı Qızxanım da əri kimi xoşxasiyyət, üzügülər bir qadın idi.
прил. добрый, добронравный (отличающийся порядочностью, скромным поведением, мягким характером)
Полностью »XOŞXASİYYƏT (xasiyyəti gözəl olan) O, füsunkar, şirindil, xoşxasiyyət bir qız idi (Y.Şirvan); XOŞƏHVAL Qəlbi məhəbbətli, xoşəhval kişi; Ağzı dualı, qo
Полностью »sif. bon, -ne ; ~ insanlar braves gens m pl ; ~ adam bon diable m ; bon enfant m
Полностью »