xəbərçilik
xəbərçilik
сущ. хабарчивал, хабар гун (садакай масадаз), гаф экъуьрун, чугъулвал, шайтӀанвал; xəbərçilik eləmək (etmək) хабарчивал авун, садан гаф масадаз лугьун
Полностью »XƏBƏRÇİLİK [Təchizat müdiri:] Doğrusu, xəbərçilikdən zəhləm gedir (M.Hüseyn); ÇUĞULÇULUQ Xubru olmaq üçün qəflətən şahın dəllallarının çuğulçuluğu ilə
Полностью »is. Birindən o birinə xəbər vermə, söz gəzdirmə, çuğulçuluq, şeytançılıq. Bir tərəfdən də Şahmar xəbərçiliyinin üstündə dişinin dibindən çıxanı [Şahpə
Полностью »