YERSİZ

sif.
1. Yeri, məkanı olmayan, yeriyurdu olmayan. Yersiz adam.
// İs. mənasında.
Yersiz gəldi, yerli qaç. (Məsəl).

2. Torpaqsız. Yersiz kəndlilər.
3. Yerində, məqamında olmayan; uyğunsuz, namünasib, münasibətsiz. Yersiz söz. Yersiz söhbətlər. Yersiz danlaq.
[Şərifzadə] Mehribanı boşadığı üçün olduqca darılmış, [Zeynalın] belə yersiz hərəkətindən dolayı acıqlanmışdı. S.Hüseyn.

// Zərf mənasında. Yersiz danlamaq.
– Ev sahibinin qəribə bir ilhamla dediyi sözlər də mənə yersiz görünürdü. M.Hüseyn.
Kazım müdirin hirslənməsini yersiz görüb təəssüfləndisə də, çıxıb getdi və güman etdi ki, məsələ bununla qurtardı. Mir Cəlal.

4. Təsirsiz.
Müxbirin təklifi yersiz qalmadı. Mir Cəlal.

5. Nahaq, əbəs, əsassız. Yersiz nigarançılıq. Yersiz ehtiyat. Yersiz (z.) narahat olmaq.
[Rüstəm:] Xeyr, şahım, aldırma! Yersizdir bu iztirab; Rüstəm dursun, onlara; Səyavuş verir cavab. H.Cavid.
[Soltan:] Sənin atan da, əmilərin də yersiz inadkarlıqdan həmişə zərər çəkiblər. İ.Hüseynov.

6. Vəzifəsi, yeri olmayan; vəzifəsiz, işsiz. Yersiz (z.) qalmaq.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • YERSİZ 1. YERSİZ, EVSİZ-EŞİKSİZ (yeri, məkanı olmayım), MƏSKƏNSİZ, YERSİZYURDSUZ 2. yersiz bax 1. əbəs; 2. mənasız I
  • YERSİZ torpaqsız
  • YERSİZ nahaq — əbəs — əsassız
  • YERSİZ vəzifəsiz — işsiz
  • YERSİZ təsirsiz
  • YERSİZ uyğunsuz — namünasib

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • YERSİZ YERSİZ – MÜNASİB Ramizin yersiz sözü müəllimi lap haldan çıxardı (M.İbrahimov); Neyləyim, münasib bildiyim budur; Yazmasam da özün hiss edəcəksən
YERSARMAŞIĞI
YERSİZ-YERSİZ

Digər lüğətlərdə

вахтер выраста́ть крысоло́в маляри́йный многосу́точный наэлектризо́вываться неи́стовость отжима́ние подхали́мно полусти́шие гни́лостный моториза́ция отреставри́ровать трёхчасово́й -ator aggrieve amidopyrine chi-chi leatherette self-regulating storefront telekineses wedding dress вытряхивать лоза