YÜKLÜ

sif.
1. Yük vurulmuş, yüklənmiş, yükü olan. Yüklü vaqon. Yüklü maşın. Yüklü araba.
– Kişi əlində çomaq; Sürür yüklü öküzü. A.Səhhət.

2. Bir şeylə yüklənmiş, üzərində, əllərində və ya dalında bir şey olan.
Biləklər çirməkli, döşlər önlüklü; Hamısı torbalı, hamısı yüklü. S.Vurğun.

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • YÜKLÜ YÜKLÜ – BOŞ Kişi əlində çomaq; Sürür yüklü öküzü (A.Səhhət); Starşina boş patron yeşiyinin üstündə oturub (Y
YÜKLƏYİCİ
YÜKLÜK

Digər lüğətlərdə

бессме́нность бульва́рщина воркота́ние грудни́к перебо́р автоге́нная резка подка́лывать послуша́ние сто́йбищный т фриве́й хоть в петлю лезь эндоско́п мусить barnstormer coot diaster Dornoch harvester-thresher promptness stairhead teleautomatics изрешетить окончание отъесться