ZARINCI
сущ. нугъ. гзаф азар чӀугуникди зайиф хьанвай кас.
Çox xəstəlik çəkib zəifləmiş adam; üzgün adam. Dialektlərdə həmçinin yalvaran mənasında da işlənir. Qurbani der: mən yemərəm narıncı, Yar yara baxarmı
Tam oxu »Kökü “zar”dır və təqlidi sözdür (zar-ıltı...), -ı şəkilçisi ondan feil düzəldib (zar-ı-maq), gül-ünc qəlibi üzrə zarı-(ı)nc sözü əmələ gəlib, sonrakı
Tam oxu »I прил. изнеможённый (крайне утомлённый, обессилевший) II сущ. “Зарынджы” (название одной из грустных ашугских мелодий)
Tam oxu »is. məh. Çox xəstəlik çəkib zəifləmiş adam; üzgün. Qurbanıyam mən, sevərəm narıncı; Yar-yar deyib, oldum belə zarıncı
Tam oxu »