ZÜY₁

is. Nəfəslə çalınan musiqi alətlərində səsi əsas alətin ahənginə uyğunlaşdırma, onun çaldığı havanı təkrar etmə.
□ Zü(y) tutmaq (getmək)1) çalınan havanı təkrar etmək, səsi onun ahənginə uyğunlaşdırmaq (nəfəslə çalınan musiqi alətində);
// məc. müşayiət etmək, bərabər çalmaq.
Züy tutur gecələr suların səsi; Bur-da çobanların zil şikəstəsi. S.Vurğun;

2) məc. öz fikri olmayıb başqasının fikrini, sözlərini təkrar və ya müdafiə etmək.
ZÜY₂
ZÜYÇÜ
OBASTAN VİKİ
Züy
Züy — Nəfəslə çalınan musiqi alətlərində səsi əsas alətin ahənginə uyğunlaşdırma, onun çaldığı havanı təkrar etmə.

Digər lüğətlərdə

блинки́ версифика́тор геростра́товский мино́р оравноду́шение прогрузи́ться пупы́рышки распыли́ть расшива́ть сута́на толстодо́нный имя существи́тельное марте́новский ня́нюшкин разда́ривать система́тик страстоте́рпец armour-bearer biotic contrastimulant go through masturbate plausive ring out максимализм