1. Quşun yeni yumurtadan çıxmış tüksüz balası; ətcəbala.
Gözünün önündə qara, boz ilan; Girib yuvasına, edərdi talan; Körpə balaları udardı diri; Qalmazdı salamat zılğanın biri.
Onun dişsiz ağzı zılğa cücə kimi açıldı.
2. Quraqlıqdan sıxıntı çəkib incəlmiş. Zılğa taxıl (bitki).
3. Çox zəif, tək-tük tükləri olan.
Onun başının tükləri təpədən yanlara qədər tökülmüş, ortası zılğa (z.) qalmışdı.