ZINDIQ

is. [ ər. ] Əsil mənası zərdüşti (kafir, dinsiz) olub, canlı dildə söyüş məqamında işlənir.
[Əhməd:] …Bu zındıq oğlu zındıqdır ki, ondan bir tük də çəkmək olmayır. N.Vəzirov.

Etimologiya

  • ZINDIQ Ərəbcədir (əsli: zindiq), “dinsiz”, “Allahsız” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
ZINBA
ZINQ₁
OBASTAN VİKİ
Zındıq
Zındıq (ərəbcə: الزنديق, farsca زنديک‎) — İslamda və orta əsr islam mədəniyyəti və ədəbiyyatında, monoteist olmayan dinlərin üzvlərini, əsasən manixeiləri (maniləri) və zərdüştları, tanrıya və axirətə inanmayan, islam inancına zidd çıxan kafir insanları adlandırmaq üçün istifadə olunan termin.

Digər lüğətlərdə

багри́ться инкрустацио́нный карто́нный нейтра́льно подче́рчивать семидне́вка та́ры-ба́ры к восто́ку от крепостни́к лу́нный год натурали́стский отбаланси́ровать поло́женный потёмочки пугать ворон спосо́бный тряхну́ться тури́ть блюду anteriority lime-burner per diem врубиться пёсик приводить