ZINDIQ

is. [ ər. ] Əsil mənası zərdüşti (kafir, dinsiz) olub, canlı dildə söyüş məqamında işlənir.
[Əhməd:] …Bu zındıq oğlu zındıqdır ki, ondan bir tük də çəkmək olmayır. N.Vəzirov.

Этимология

  • ZINDIQ Ərəbcədir (əsli: zindiq), “dinsiz”, “Allahsız” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
ZINBA
ZINQ₁
OBASTAN VİKİ
Zındıq
Zındıq (ərəbcə: الزنديق, farsca زنديک‎) — İslamda və orta əsr islam mədəniyyəti və ədəbiyyatında, monoteist olmayan dinlərin üzvlərini, əsasən manixeiləri (maniləri) və zərdüştları, tanrıya və axirətə inanmayan, islam inancına zidd çıxan kafir insanları adlandırmaq üçün istifadə olunan termin.

Значение слова в других словарях

беломе́стный набря́клый нуда́ предрешённость радиопеленга́тор сладкоре́чие анималисти́ческий на здоровье! перекове́ркать перцо́вый щебёночный конить револьвер charter flight exsiccation plicate self-sufficiency superliner verve weeny woozy диковина золотиться неприлично прищепка