zəbt
zəbt
[ər.] сущ. кьун, къачун (яракьдин гужуналди, зуруналди), гъилик авун, ихтияр гъиляй къачун; сагьиб хьунухь, иеси хьунухь; qalanın zəbti къеле кьун (къ
Tam oxu »is. occupation f, envahissement ; prise f (işğal) ; confiscation f ; mainmise f (sur) (müsadirə) ; ~ etmək occuper vt ; emparer (s’) de ; usurper vt (
Tam oxu »ə. 1) nizamlama; 2) tutma, saxlama; 3) sahib olma, ələ keçirmə; 4) silah gücü ilə tutma; alma; 5) əlindən alma, özünə götürmə; 6) anlama, qavrama; 7)
Tam oxu »i. occupation, occupancy, seizure; possession; (müsadirə) confiscation, seizure; mülkədar torpaqlarının ~i confiscation of landlords’ estates; ~ etmək
Tam oxu »сущ. захват (насильственное присвоение чего-л., овладение чем-л.); zəbt (eləmək) etmək nəyi, haranı захватывать, захватить, брать, взять силой что, ов
Tam oxu »is. [ər.] Silah gücü ilə, zorla tutma, ələ keçirmə, hakimiyyəti altına alma, ixtiyarına alma; sahiblənmə, yiyələnmə
Tam oxu »