сущ. вульг. рах. зегьримар, недай затӀ (хъел авай макъамда); zəhrimarlıq etmək вульг. рах. тӀуьн.
mənfurluq
сущ. груб. простореч. жратва; zəhrimarlıq eləmək жрать, пожрать
is. vulq. dan. Yeməyə yarar bir şey (acıq, hirs məqamında deyilir). Bu evdə bir tikə zəhrimarlıq tapılmır
zəhrimarlıq