Ovlayıb öz şikarını uçaraq; Qonur, orda didib yeyir çalağan.
Havada süzən iri bir çalağanın kölgəsi çəpərin üstündən aşıb, həyətin ortası ilə tövləyə doğru süründü.
сущ. зоол. чалагъан (яргъи лувар, хци ва какур кӀуф авай ири вагьши къуш); // чалагъандин (мес. къармах)
Tam oxu »Çalmaq feili ilə bağlı yaranıb. Bu quş sürətlə şığıyıb və ovunu çalıb (götürüb) yenidən yüksəyə qalxır (rusca kоршун adlanır)
Tam oxu »I сущ. коршун (крупная хищная птица сем. ястребиных с длинными крыльями и загнутым клювом) II прил. коршуний
Tam oxu »