ÇALMAX

I
(Basarkeçər, Cəbrayıl, Göyçay, Mingəçevir, Şəki, Zəngilan)
süpürmək. – Çalğunu götü həyəti çal (Zəngilan); – Diyirəm tuğu götür, bir o yən-bu yəni çal (Şəki)
II
(Cəbrayıl, İsmayıllı)
oğurlamaq, xəlvəti götürmək. – Əli pıça:mı nətə:r çaldısa, xabarım olmadı (Cəbrayıl)
III
(Ağdam, Böyük Qarakilsə, Cəbrayıl, Salyan, Gədəbəy)
mayalamaq (südü). – Qaynar çalma:η südü, turş olor onda qatıx (Gədəbəy); – A:z, o südü çal, uşaxlar sə:r qatığ isdiyəjəx’lər (Ağdam)
IV
(Cəbrayıl, Çənbərək)
döymək, vurmaq. – Əhmət oğlun yaman çaldı büyünnəri (Çənbərək)
V
(Salyan)
oxşamaq, bənzəmək. – Parça satırdılar, rəngi biyaz <bir az> qırmızıya çalırdı
VI
(Salyan)
eşitmək, xəbər tutmaq. – Qulağım çalıb, diyəsən uşağlar balığ tutmağa gediflər