ÇAŞMAQ

f.
1. Arzu olunmayan, gözlənilməyən və ya çıxış yolu bəlli olmayan bir hadisə qarşısında çaşıb-qalmaq, özünü itirmək, nə edəcəyini bilməmək.
// Ümumiyyətlə, çaşıb-qalmaq, özünü itirmək, heyrət içində qalmaq.
Muzdur hələ pulun qədərindən xəbəri olmadıqda, ancaq yüzlükləri sayanda, heyrətə düşüb çaşmışdı. S.Qənizadə.

2. Yanılmaq, səhv etmək.
Qəmgin, məyus düşmənlərin istədi; Saysın, amma çaşdı, saya bilmədi. A.Səhhət.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ÇAŞMAQ ÇAŞMAQ Axı İlyas kişidən də gənc və qüvvətli adamlar olub ki, cəld, zirək və tənbəl hərəkət edən ayıya rast gələndə özlərini itiriblər, çaşıblar (M
  • ÇAŞMAQ yanılmaq — dolaşmaq
  • ÇAŞMAQ karıxmaq — itirmək
  • ÇAŞMAQ azmaq — qoşulmaq

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • ÇAŞMAQ ÇAŞMAQ – TOXTAMAQ Rantik bir anlığa çaşdı (C.Əmirov); Cahangir hərbi toxtadıb ortalığa təslim məsələsini atmışdı (S
ÇAŞMA
ÇAŞT

Digər lüğətlərdə

байба́чество канталу́пка новозела́ндский пристреля́ться ро́льный рыбо... сцепи́ть я́мочка делу коне́ц кодиро́вка конкистадо́ры непро́шеный отхло́пывать педа́льный importantly kidney machine power broker radiometry Scott shrubbery versionist бескоровный отговорить погасить подпорный