ÇOVĞUNLU

sif.
1. Küləkli, qar və ya yağışlı; boranlı. Çovğunlu gecə.
– Rizvan belə qarlı və çovğunlu havada bir cüt öküzlə yola çıxmağa cürət etmədiyindən qonşusunun da öküzlərini aldı. S.Hüseyn.
…Qış fəslinin çovğunlu günlərindən biri idi. Y.Əzimzadə.

2. məc. Hadisələrlə dolu, həyəcanla dolu, gurultulu, kəşməkəşli.
Yaxşı bax, dünyanın başından keçən; Tufanlı, çovğunlu qərinələrə! S.Vurğun.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ÇOVĞUNLU boranlı
ÇOVĞUNLAMAQ
ÇOVUMA

Digər lüğətlərdə

закля́тый коршуно́к по буди́льнику руководи́ть с пелён слаб гава́йка наба́т помча́ть распя́ть сма́ргивать термоизоля́ция coachy electrophysiology et alibi lave necessitate orienteering Received Standard English Treasury Statement выпяченный пенка пересмена угодник хвастливый