ÇIR-ÇIR

çır-çır çığırmaq – bərk çığırmaq, qışqırmaq, bağırmaq.
Sabah yola düşəndə də [uşaq] çır-çır çığırırdı. Aşıq Ələsgər”.
[Şahbaz bəy:] Şərəfnisə, qadan alım, bilirsən ki, əmidostum bu gün nə tufan elədi? Müsyö Jordanın yanında əmimin üstünə çır-çır çığırdı, məni də hədələdi. M.F.Axundzadə.

ÇINLATMAQ
ÇIRA

Digər lüğətlərdə

благослови́ть вали́те-ка гна́ться порфи́рный порыже́вший сте́рво экскла́в глиста́ некредитоспосо́бность обка́тывать понома́рский про́житое снова́ть эсте́тский витютерь chatter-resistant expulsion neural Sorbian swirly tabescence лубяной ошеломлять третьесортный цикламен