ÖTKÜN

sif.
1. Ötmüş, həddindən artıq yetişmiş (meyvə, taxıl haqqında).
// Həddindən artıq bişmiş, vaxtından artıq od üstündə qalıb keyfiyyətini itirmiş (bişmiş haqqında).
2. Üstün. [Əlioğlu:] Hava açılır, bəlkə sən də getdin.
Yenə ağıl ağıldan ötkün olar. S.Rəhimov.

3. məc. Ötən, keçən, təsirli.
Ötkün sözüm, kəskin bəxtim olaydı; Ağ otağım, zərrin rəxtim olaydı. Aşıq Ələsgər.

4. məc. Məlahətli, zərif, ahəngdar, lətif.
Qızın ötkün səsində xəfif bir titrəyiş vardı. M.Hüseyn.

5. məc. Qüvvətli, təsirli.

Etimologiya

  • ÖTKÜN İti feili ilə kökdaşdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
ÖTKƏMLİK
ÖTKÜNLÜK

Digər lüğətlərdə

отсели́ть размягчённость релева́нтный това́рищеский шере́нговый кирпичный чай нежена́тик несогла́сно па́льма пло́тбище эксцентри́ческий case-harden Fenrir nomothetic onomatope patrial sonic boom tenantless thinkable tigrish аффектированный жаться приобретение размежёвывать экспрессия