1. Ötmüş, həddindən artıq yetişmiş (meyvə, taxıl haqqında).
// Həddindən artıq bişmiş, vaxtından artıq od üstündə qalıb keyfiyyətini itirmiş (bişmiş haqqında).
2. Üstün. [Əlioğlu:] Hava açılır, bəlkə sən də getdin.
Yenə ağıl ağıldan ötkün olar.
3. məc. Ötən, keçən, təsirli.
Ötkün sözüm, kəskin bəxtim olaydı; Ağ otağım, zərrin rəxtim olaydı.
4. məc. Məlahətli, zərif, ahəngdar, lətif.
Qızın ötkün səsində xəfif bir titrəyiş vardı.
5. məc. Qüvvətli, təsirli.