I
нареч.
1. сам (сама, само, сами) по себе; самостоятельно. Öz-özünə böyüyürdü он рос сам по себе, öz-özünə yaşayırdı он жил сам по себе
2. сам (сама, само, сами) собой (невольно, непроизвольно). Gözləri öz-özünə yumulurdu глаза закрывались сами собой, danışıq öz-özünə kəsildi разговор оборвался сам собой
3. про себя:
1) тихо, еле слышно. Öz-özünə danışmaq говорить про себя
2) не вслух, в уме, мысленно. Öz-özünə fikirləşmək думать про себя
II
прил. самопроизвольный (возникающий, совершающийся сам собой). Öz-özünə törəmə биол. самопроизвольное зарождение (самозарождение)
III
первая часть словосочетаний, обозначающая возвратный характер действия. Öz-özünə alışma самовоспламенение, öz-özünə alışan самовоспламеняющийся, öz-özünə bərkimə самозакаливание, öz-özünə boşalan саморазгружающийся, öz-özünə boşalma саморазрядка, öz-özünə dağılma саморазрушение, özözünə dolan tapança самозарядный револьвер; öz-özünə əzab vermə самоистязание, öz-özünə induksiya физ. самоиндукция (автоиндукция), öz-özünə inkişaf саморазвитие, öz-özünə işləyən самодействующий; öz-özünə yanma самовозгорание, öz-özünə maqnitsizlənmə саморазмагничивание, öz-özünə mayalanma биол. самооплодотворение (автогамия), öz-özünə oksigləşmə хим. самоокисление, öz-özünə oyanma самовозбуждение, öz-özünə öyrənən самоучка, öz-özünə sazlanma самонастройка, öz-özünə təzələnmə самообновление, öz-özünə təmizlənmə самоочищение, öz-özünə tənzimlənmə саморегулирование, öz-özünə təhsil alan самообучающийся, бот. öz-özünə tozlanma самоопыление, öz-özünə tormozlanma самоторможение, öz-özünə hazırlaşma самоподготовка, öz-özünə həll olma биол. саморастворение (тканей и клеток), öz-özünə hərəkət филос. самодвижение (вечное движение и развитие материи), öz-özünə çoxalma биол. саморазмножение