ÖZƏK

сущ. 1. рикӀ, къен, яр (кӀарасдин, ттаран ва мс. къен, юкь); 2. пун, чӀичӀ (буьвелдин, гъура квай хирен); özək bağlamaq кил. özəkləmək; 3. ячейка (са тешкилатдин асул кар алай гъвечӀи пай, группа); 4. кьачӀ (мес. келемдин).
ÖZCƏ
ÖZƏKLƏMƏK

Digər lüğətlərdə

а́йкнуть Ижо́ра ко́нка нэп перебази́рование половозре́лый приобрета́тельница ребрэ́ндинг сахарофи́льный жило́й заба́гривать неми́лый пастора́ль пить реали́ст халява critical point hidrotic intellectually overperform stodge streamless встревожить глоток скрещиваться