ÜFUNƏTLİ

sif. Pis iy verən, pis qoxulu, üfunət yayan, pis iyli.
[Həsən] həyətdə paslı tənəkələr arası ilə keçib, üfunətli pilləkənə yanaşdı. Çəmənzəminli.
Tahirzadə tozlu, üfunətli yerlərdən keçərək daş döşəməli yoxuş küçə ilə dikləndi. Mir Cəlal.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ÜFUNƏTLİ iyrənc — mənfur — murdar
  • ÜFUNƏTLİ iyli — qoxulu

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • ÜFUNƏTLİ ÜFUNƏTLİ – ƏTİRLİ Bu üfunətli mühitdən qurtarmağınız qeyri-mümkündür (M.Talıbov); Məgər insanın yaxşı bir musiqi parçasını dinləmək, ətirli bir gülüst
ÜFUNƏTLƏNMƏK
ÜFÜQ

Digər lüğətlərdə

-иат- животвори́ться мико́з нажева́ться однолю́бка отта́лкивающий Купала ameliorator Datel erogenic gradini homicide plural voting pulveration rectangle sapper sea-farming stubby thuya twelve-note vernissage козодой перетасовать специализировать устроительница