(Şamaxı)
hürgüc. – Bı dəvənin ülgüci bi dənədi
сущ. 1. уьлгуьч (ччуруяр ттвадай хци чукӀул); 2. хуьс. жуьреба-жуьре алатрин атӀудай пай, чукӀул.
Полностью »Mənbələrdə yolğuc kimi qeydə alınıb. Yolmaq kəlməsi ilə bağlıdır (ehtimal ki, yon və yol eyni söz olub)
Полностью »сущ. 1. бритва: 1) острый стальной нож для бритья волос. Ülgücün tiyəsi лезвие бритвы, iti ülgüc острая бритва, küt ülgüc тупая бритва, ülgücü itiləmə
Полностью »is. 1. Tük qırxmaq üçün iti bıçaq. Dəllək kisəbəndindən enli ülgücünü çıxarıb qırxırdı. Çəmənzəminli
Полностью »