ÜMİDSİZLİK
сущ. умудсузвал; чарасузвал.
i. hopelessness; despair; ümidsizliyə düçar etmək to drive* / to reduce (d.) to despair; ümidsizliyə qapılmaq to give* way to despair, to give* onesel
Полностью »is. Heç bir ümid olmadığı hal; naümidlik. [Kamran:] O çöhrələrdə, o gözlərdə ümidsizlikdən bir əsər varmı? H
Полностью »