ÜSTƏLİK
1. сущ. са затӀунин винел гудай затӀ; алава; 2. нареч. алава яз, алавадаказ.
I нареч. вдобавок, сверх того, кроме того. Üstəlik pul da göndərmişdi вдобавок (он) даже деньги прислал II прил
Tam oxu »1. is. Bir şeyin üstündə verilən şey; əlavə. 2. zərf Əlavə olaraq. [Rəsul] gördü ki, bu zalımlar udduqları pullarla kifayətlənməyib, üstəlik yatdıqlar
Tam oxu »