ÜZRSÜZ
прил., нареч. уьзуьрсуз, себебсуз; уьзуьр (себеб) авачир (авачиз).
s. 1. invalid, not good, not valid; inadequate; ~ səbəb invalid / inadequate reason; O, üzrsüz səbəbə görə gəlməmişdir He / She was absent for inadequ
Полностью »прил. неуважительный (недостаточно основательный для оправдания чего-л., такой, что не может быть принят во внимание)
Полностью »sif. və zərf Üzrlü səbəbi olmayan, səbəbsiz (üzrlü əksi). Üzrsüz dərsə gəlməmək. Üzrsüz səbəblərə görə…
Полностью »