İBADƏTKAR

is.sif. [ ər. ibadət və fars. …kar] İbadət edən, səcdə edən, səcdəedici.
[Ərən:] Mariqeri diz çökərək Sfinks heykəlinin üst səkisində oturan bir qızın ayaqlarını qucuyub ibadətkar bir vəziyyət almışdı. Çəmənzəminli.

İBADƏTXANA
İBARƏ

Значение слова в других словарях

бе́режность бе́режный би-би́ кнару́жи ликвиди́ровать намеча́ться сочета́тельный токка́та безвозвра́тность бе́лочка вгоня́ться забрако́вывание зубодёр напу́тственный чуме́ть chimney-sweep cowhouse irony mesosome nickel-plating Peeping Tom ritornello time-deposit topi облезть