ŞAŞQINLIQ

is.
1. Şaşqın adamın halı; çaşqınlıq.
[Firidun] böyük bir gərginliklə şaşqınlığını, həyəcanını və iztirablarını boğaraq, sərtiblə vidalaşdı. M.İbrahimov.
Bircə qırpım sürən şaşqınlıqdan sonra gənc qız çevik bir hərəkətlə əlini atıb, çəkməsinin boğazından almaz kimi parıldayan kiçik, əyri bir xəncər çıxardı. M.Rzaquluzadə.

2. Ağlını itirmə, sərsəmlik.
ŞAŞQINLAŞMAQ
ŞAŞMA

Digər lüğətlərdə

воспита́тельница кардиоско́п полезащи́тный флоренти́йский чеса́льня шве́дский вы́лечиться наблюда́тельница нати́скать огреба́ться оттере́ться переднежа́берный пимки скле́ивать взвоз виноград creese fizz land-surveyor obligee road-map telepathist курсант правильно чеканить