sif. polisson m, - ne f, espiègle m, f
sif. polisson m, - ne f, espiègle m, f
прил., сущ. шулугъчи (1. шулугъдай, надинж, жадал (мес. аял); 2. женжел, къал квай, арада къал (шулугъ) ттвадай, хулиган)
Полностью »1. ŞULUQÇU O zaman Səfa Şuluqçu oğlan idi, çox danışırdı, bir dəqiqə yerində rahat otura bilməzdi (M
Полностью »I сущ. 1. шалун, шалунья; озорник, озорница; проказник, проказница 2. баламут, баламутка (человек, вызывающий беспокойство, волнение среди кого-л
Полностью »sif. və is. 1. Şuluq eləyən, nadinc, dəcəl. Şuluqçu uşaq. – [Sabir:] Bizdə bir Məmmədağa var, çox yaman şuluqçudur
Полностью »