At oynatdı kuyində hər cahangir bir kərə; Ərəb meydan oxudu şövkətli qeysərlərə.
// Cah-calal sahibi, dövlət sahibi.
ŞÖVKƏTLİ
sif. tənt. Əzəmətli, həşəmətli (padşahlara, hökmdarlara verilən ünvan). [Əsli:] Ey şövkətli paşa, Kərəmə rəhmin gəlsin. “Əsli və Kərəm”.
// Cah-calal sahibi, dövlət sahibi.
// Cah-calal sahibi, dövlət sahibi.