ŞÜKUHƏ

[ fars. ] klas. Böyüklük, ululuq, əzəmət, calal, həşəmət; şan-şərəf.
Bir təxtirəvan içində Leyli; Nə şövkətə, nə şükuhə meyli. Füzuli.
Gərək küllən gedib, kəmalişükuh və təntənə ilə [Yusif Sərracı] gətirib, bu təxtin üstündə oturdub müstəqillən özünü padşah biləsiniz. M.F.Axundzadə.
Hər bir təkyə sahibi, təziyəsinin şükuhu üçün Sofi Hüseyni çağırmağı vacib bilərdi. Ə.Haqverdiyev.

ŞÜKUH
ŞÜKUHLU

Digər lüğətlərdə

заползать кариоло́гия нано́сный примири́ться просвисте́ть фре́йлейн абстракциони́стка бре́йк- жакка́рд забри́ть лоб назанима́ть одино́кость подтру́нивание рассо́льник ритм то так, то сяк гоманок корг Beirut maty renegotiation taster thermography моторный подпаивать