ŞILTAQÇI

sif.
1. Şıltaq, şıltaqlıq edən, heç şeydən razı qalmayan.
[Əbülhəsənbəy:] Mən qarşımda … şıltaqçı bir qız görürdüm. M.S.Ordubadi.
[Bacım:] [Xədicə] xəstədir, anası yoxdur, şıltaqçıdır. S.Hüseyn.

2. Ağlağan, tərs, inadcıl.
Çoxlarının bezdiyi və uzaq qaçdığı inadlı, şıltaqçı və ağlağan uşaqları Nazimə sanki əfsun ilə ələ alır. Mir Cəlal.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ŞILTAQÇI bax: şıltaq
ŞILTAQCIL
ŞILTAQLIQ

Digər lüğətlərdə

диатерми́я довя́зывание изворо́тливый по́зык пылева́тый хлю́пко чашеобра́зный э́кать вы́дох жи́рный пирог обмо́кнуть обнища́ть побуди́ть autoantibody goony hyperacusis land measure pentabasic pentavalent tuberculoses unverified war effort как-никак наперевес сущность