нареч. чӀакьачӀакь, чӀакь-чӀакь ийиз, чӀакьракь ацалтна.
çıqqaçıq — vurhavur
I сущ. хруст (сухой треск от чего-л. ломающегося, раздробляемого и т.п.); şıqqaşıq salmaq хрустеть чем-л
zərf Şıqq səsi çıxardaraq, şıqqıldayaraq. Külək əsdikcə kollar şıqqaşıq salır