ŞƏBƏDƏ
\[ər.\] сущ. рахшанд, ягьанат, арадал вегьин; кьуьруькчивал; // şəbədə qoşmaq, şəbədəyə qoymaq рахшанд авун, арадал вегьин, гафар туькӀуьрун, рахшандун.
Ərəbcə şobədə (oyun çıxarma) sözündəndir. Qərb dialektlərində “oyun”, “fokus” mənalarında çox işlədilir
Tam oxu »сущ. издевательство (оскорбительное высмеивание кого-л., чего-л.), насмешка; şəbədəyə qoymaq издеваться, насмехаться над кем-л
Tam oxu »(Bakı, Goranboy, Qazax, Lənkəran, Şuşa) bax şebədə ◊ Şəbədə eləməg (Goranboy, Lənkəran) – rişxənd etmək, lağ etmək
Tam oxu »is. [ər.] Rişxənd, ələ salma, araya qoyma; hoqqabazlıq. [Knyaz:] Yapdığın şəbədələr gizli deyil. H.Cavid
Tam oxu »